آرشیو آذر ماه 1404

تنظیم فشار در پرس‌های هیدرولیکی یکی از حساس‌ترین و حیاتی‌ترین مراحل در فرآیند شکل‌دهی فلزات است که مستقیماً بر کیفیت، ایمنی، دقت و عمر مفید دستگاه و قالب تأثیر می‌گذارد دستگاه پرس آجر و این تنظیم باید با درک کامل از رفتار ماده، نوع عملیات و ظرفیت دستگاه انجام شود تا نتیجه‌ای قابل اعتماد و بدون نقص حاصل گردد. در پرس‌های هیدرولیکی، فشار از طریق مایع (معمولاً روغن هیدرولیک) به پیستون منتقل می‌شود و این فشار باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که نه‌تنها نیروی کافی برای شکل‌دهی یا برش فراهم کند، بلکه از اعمال فشار بیش‌ازحد که ممکن است باعث ترک قطعه، له‌شدگی یا آسیب به قالب شود نیز جلوگیری نماید. تنظیم فشار معمولاً از طریق شیرهای کنترل فشار، پمپ‌های متغیر و سیستم‌های مانیتورینگ دیجیتال انجام می‌شود و در مدل‌های پیشرفته، این تنظیمات به‌صورت خودکار و با استفاده از سنسورهای فشار و کنترلرهای PLC یا CNC انجام می‌گیرد تا در هر لحظه فشار مورد نیاز با دقت بالا تأمین شود. دستگاه پرس آجر در برخی فرآیندها مانند کشش عمیق یا فرم‌دهی چندمرحله‌ای، فشار باید به‌صورت تدریجی افزایش یابد یا در مراحل مختلف تغییر کند و این نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و هماهنگی کامل بین سیستم کنترل و مکانیزم هیدرولیک است. همچنین در تولید قطعات حساس یا با تلورانس پایین، حتی نوسانات جزئی فشار می‌تواند منجر به تغییر شکل ناخواسته یا کاهش کیفیت سطحی شود و به همین دلیل، سیستم‌های پایش لحظه‌ای و هشداردهنده در بسیاری از دستگاه‌های مدرن تعبیه شده‌اند تا در صورت بروز خطا، فرآیند متوقف شود یا اصلاحات لازم اعمال گردد. در کنار تنظیم فشار، انتخاب صحیح نوع روغن، دمای مناسب سیستم، و بررسی منظم فیلترها و شیرها نیز نقش مهمی در پایداری فشار و عملکرد دستگاه دارد. در نهایت، تنظیم فشار در پرس هیدرولیکی فقط یک عملیات فنی نیست دستگاه پرس آجر بلکه بخشی از مهندسی فرآیند است که باید با دقت، تجربه و ابزارهای دقیق انجام شود تا تولیدی ایمن، باکیفیت و اقتصادی حاصل گردد.

تفاوت عملکرد پرس مکانیکی و پرس هیدرولیکی را می‌توان در نوع انتقال نیرو، دقت، سرعت، و کاربرد صنعتی آن‌ها جست‌وجو کرد؛ پرس مکانیکی با استفاده از چرخ‌دنده، پرس آجر میل‌لنگ و موتور الکتریکی، حرکت چرخشی را به حرکت خطی تبدیل می‌کند و این فرآیند باعث می‌شود ضربه‌ای سریع و با زمان مشخص به قطعه‌کار وارد شود، در حالی که پرس هیدرولیکی با فشار روغن درون سیلندرها، نیروی یکنواخت و قابل کنترل‌تری را اعمال می‌کند که امکان نگه‌داشتن فشار در مدت زمان طولانی‌تر را فراهم می‌سازد. در پرس مکانیکی، سرعت عملکرد بالاست و برای تولید انبوه قطعات ساده و تکراری بسیار مناسب است، اما محدودیت در کنترل فشار و زمان تماس باعث می‌شود برای قطعات پیچیده یا نیازمند فرم‌دهی عمیق، گزینه‌ای ایده‌آل نباشد. در مقابل، پرس هیدرولیکی با قابلیت تنظیم دقیق فشار، سرعت و زمان، امکان تولید قطعات پیچیده، ضخیم و حساس را فراهم می‌کند و در صنایعی مانند خودروسازی، هوافضا و قالب‌سازی کاربرد پرس آجر گسترده‌ای دارد. از نظر ساختار، پرس مکانیکی معمولاً ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر است، اما نیاز به نگهداری منظم دارد و در صورت خرابی مکانیزم انتقال، تعمیر آن زمان‌بر خواهد بود. پرس هیدرولیکی پیچیده‌تر است و نیاز به سیستم‌های خنک‌کننده، فیلتر روغن و کنترل فشار دارد، اما در عوض عمر قالب‌ها را افزایش می‌دهد و خطاهای تولید را کاهش می‌دهد. از نظر ایمنی، پرس‌های هیدرولیکی به دلیل کنترل‌پذیری بهتر، خطر کمتری برای اپراتور دارند، در حالی که پرس‌های مکانیکی به دلیل ضربه ناگهانی، نیازمند سیستم‌های ایمنی دقیق‌تری هستند. در انتخاب میان این دو نوع پرس، باید به نوع ماده، حجم تولید، دقت مورد نیاز، بودجه و فضای کار توجه کرد؛ در برخی خطوط تولید، ترکیب هر دو نوع پرس می‌تواند بهره‌وری را افزایش دهد، مثلاً استفاده از پرس مکانیکی برای برش اولیه و پرس هیدرولیکی برای فرم‌دهی نهایی. این تفاوت‌ها نشان می‌دهند پرس آجر که هر نوع پرس، فلسفه عملکرد خاص خود را دارد و انتخاب درست آن می‌تواند کیفیت محصول، سرعت تولید و ایمنی کار را به‌طور چشمگیری تحت تأثیر قرار دهد.